Salvatore Spallitta en Giovanna Di Palma,
Giovanna
Ik was 20 jaar, in de volle bloei van het leven en nog aan het afstuderen, met plannen om over een paar maandjes naar Amsterdam te gaan om daar mijn studie Kunst en theater te gaan volgen. Pizzeria Da Mimmo, die al bestond vanaf 1987, was altijd al mijn thuisbasis waar ik vanaf mijn 4de altijd was. Als klein meisje een cola brengen naar de gasten, pizza dozen en servetten vouwen, glazen wassen en daar dan 2 gulden vijftig voor verdienen...mijn allereerste centjes. Door mijn liefde en passie voor lekker eten en gezelligheid heb ik toen de keuze gemaakt om mijn plannen even op hold te zetten en deze pizzeria, waar ik al 16 jaren herrinneringen aan had, over te nemen. Mijn Leermeester Mimmo (1952) leerde mij de kneepjes van het vak, maar uiteindelijk heb ik wel mijn eigen draai hieraan gegeven en streef ik blijvend naar vooruitgang in kwaliteit en beleving.
Familie is voor mij heel belangrijk en waardevol, en mede door deze hechte band en de trots op mijn vaders gezicht wil ik deze roots en familierecepten voortzetten.
Ik begon rustig alleen de doorde weekse dagen met 2 koks, maar door het toenemende aantal klanten moesten we al snel zoeken naar meer mensen. Ik was zelf als een chaoot in de keuken bezig en naar de tafels aan het lopen, totdat ik weer besefte: ja, het wordt weer tijd voor iemand erbij...en deze keer een goede nieuwe Italiaanse kok,
waar uiteindelijk het mooie verhaal van Salvatore volgt.
In deze jaren heb ik verschillende mooie andere unieke ervaringen mogen opdoen waar ik bepaalde titels aan heb overgehouden, zoals meest gastvrije Limburger, Miss Italia Benelux en Miss Sympathie. Maar ook mijn Romeo en Juliet verhalen met de Chef en mijn man Salvatore Spallitta, mijn chaotische Italiaans droomhuwelijk in Palermo, mijn 3 geweldige kindjes.
Allemaal hele mooie unieke ervaringen die ik heb mogen delen samen met familie, vrienden en gasten.
Horeca....het is hard werken, een andere wereld, af en toe ook wel een beetje vermoeiend en moeilijk om de juiste balans te houden. Maar als we ons dan weer creatief mogen uiten in de vorm van gezelligheid sfeer, uitstraling en overheerlijke Italiaanse gerechten... als mijn gasten dan gelukkig en tevreden naar huis gaan; dan weet ik ja!!!......Daarom ben ik een echt horeca mens!!
Salvatore Spallitta
Ik kom uit Palermo, Sicilië. Ik heb de mariniersopleiding afgerond maar ben blijven werken in de horeca, waarin ik toendertijd mijn bijbaantje had. Ik heb vele grote partijen en cateringen gedaan. In Sicilië hebben ze de meest fantastische bruiloften en word je elke keer weer uitgedaagd om je creativiteit de vrije loop te geven en de wensen van de gasten te overbluffen. Ik wilde meer, weg van mijn thuisbasis, want ik zag geen toekomst. In Sicilië was het al langer economisch niet in orde en dit wilde ik mijn toekomstige kinderen niet bieden. Ik zag de advertentie staan en wist het: Ik ga naar brunssum. Via de telefoon een sollicitatiegesprek gehad en ik mocht komen.
Giovanna kwam mij halen op het vliegveld om 2 uur snachts in Köln.
Het was een vonk die oversloeg. Maar zij wilde er totaal niets van weten. Ze heeft me meerdere malen de deur gewezen en wilde me ontslaan. Ik had een jaar contract en wilde niet weg. Het waren letterlijk echte Romeo en Julliet verhalen. Zij had die vonk ook maar het mocht niet zo wezen. "de zaak" was te belangrijk en er mocht geen relatie zijn in haar ogen. Na het jaarcontract moest ik helaas vertrekken met pijn in mijn hart. Ik heb hier en daar nog hele mooie ervaringen mogen opdoen en na een jaar werd ik gebeld. Het was Giovanna....ik stond met mijn mond vol tanden....Waar ik toen werkte wist iedereen van mijn liefdesverdriet en wisten ze precies wie zij was, ookal hadden ze haar nog nooit gezien. Ik wilde niet zomaar terugkomen. Na enige onderhandelingen in contract en loon en het op de goeie italiaanse manier te heben uitgespeeld. Zei wilde me dan ook voor kok en niet als levenspartner ben ik met deze voorwaarden terug gekomen.
De vonk was er weer. Maar gelukkig ook bij haar. Eindelijk kon mijn echte leven beginnen, want naast mijn passie voor koken ben ook ik een echt familiemens. Mijn gezin is het allerbelangrijkste dat er is en ik vind het geweldig om te zien hoe mijn kindjes nu al meehelpen in de zaak! Ik ben blij dat ik de stap heb gezet om naar Nederland te komen. Ik doe wat ik leuk vind en waar ik goed in ben en wil ook alleen maar groeien, mezelf blijven uitdagen én het concept blijven verbeteren. Ik droom ervan om in de toekomst echt ons eigen pand te krijgen met de indeling en ruimte waar wij van dromen. En ik hoop dat we nog vele jaren gasten in onze zaak en gasten van de catering sector blij mogen maken.
